Makaroniki

Dzisiaj wpis trochę inny.Mam nadzieję, że Wam się spodoba. Ten weekend (i nie tylko 🙂 ) z pewnością minie pod znakiem makaroników. Nigdy ich nie robiłam, więc będzie to absolutny debiut- mam nadzieję, że udany 😀

Zawsze bardzo mi się podobały, lecz jakoś do tej pory nie zdecydowałam się na przygotowanie ich. Ostatnio naoglądałam się tyyyylu ich zdjęć i przeczytałam tak duuużo informacjii (którymi się tu z Wami podzielę), że nabrałam ochoty na upieczenie ich. Ale zanim się za nie zabiorę ośmielę się Was poprosić o pomoc 🙂 Jeśli macie już doświadczenie w robieniu tych uroczych ciasteczek, to śmiało podzielcie się radami, lub przepisami (ciągle szukam idealnego) w komentarzach 🙂

Ta początek trochę historii:

Nie jest to sprawa jasna, ale podobno makaroniki pochodzą z Włoch i Francji. Już w XIII wieku w regionach upraw migdałów pieczono ciastka z mielonych migdałów z dodatkiem miodu i białek jaj.Makaroniki, początkowo stanowiące pokarm biedaków,ale z czasem zyskały uznanie wśród zamożniejszych grup ludności, pojawiły się na stołach możnowładców i monarchów.

We Włoszech każdy region posiada swój własny przepis na makaroniki i uznaje go za jedyny oryginalny 🙂

No i oczywiście to samo zdrówko ! 🙂

Makaroniki mimo, że są deserem  zawierają trochę cennych składników odżywczych. Wśród nich wyróżnić można przede wszystkim: witaminy, zwłaszcza E oraz z grupy B, wielonienasycone tłuszcze roślinne obniżające poziom cholesterolu i zapobiegające miażdżycy, składniki mineralne  itp.

Jak wiadomo, wszystko co domowej roboty jest lepsze i zdrowsze. Ta sama zasada dotyczy makaroników. Te produkowane przemysłowo, są najczęściej pełne konserwantów, a orzechów nawet nie widziały. Przez to dostarczają one jedynie pustych kalorii.

Zdjęcia znalezione w internecie 🙂